آیا باید از فرزندم حمایت دریافت کنم؟
آیا باید از فرزندم حمایت دریافت کنم؟ این به کودکان / جوانان و خانواده ها کمک می کند تا مشکلات خود را درک کرده و حل کنند، رفتار مشکل ساز را تغییر دهند و تغییرات مثبتی در زندگی خود ایجاد کنند.
در طی فرآیند روان درمانی، بسته به نیازهای فردی کودک و نوجوان و موقعیت آنها، می توان از روش های درمانی بسیاری مانند رفتار درمانی شناختی، روانکاوی، بازی درمانی و خانواده درمانی استفاده کرد.
اگر فرزند شما رفتارها و نگرش هایی دارد که خانواده، تحصیل و زندگی اجتماعی او را مختل می کند، باید بدون معطلی از یک متخصص کمک بگیرید.
غفلت از مشکلات روانی حل نشده در دوران کودکی و نوجوانی می تواند منشأ بسیاری از مشکلات در بزرگسالی باشد.
فراموش نکنیم که کودکی شاد بیمه سلامت روان است.
روند مشاوره روانشناختی کودک و نوجوان چگونه پیش می رود؟
فرآیند مشاوره روانشناختی که با کودکان انجام می شود با بزرگسالان متفاوت است.
در حالی که بزرگسالان تصمیم می گیرند با اراده و میل خود به متخصص مراجعه کنند، کودکان این روند را با راهنمایی یک بزرگسال شروع می کنند.
در حالی که بزرگسالان می توانند به طور واضح و مستقیم توضیح دهند که در مورد چه چیزی کمک می خواهند و چه چیزی را پشت سر گذاشته اند، کودکان می توانند این را در یک زمینه محدودتر بیان کنند.
هدف روانشناسان کودک و نوجوان حل هیجانات و مشکلات کودک و القای راهبردهای مقابله ای عملکردی با این مشکلات با استفاده از ارتباطات مناسب سن، بازی ها، اسباب بازی ها، داستان ها، تصاویر و رابطه درمانی کودک و کودک است.
روان درمانی فرآیندی سریع نیست که مشکلات را به یکباره حل کند.
این یک فرآیند طولانی است که به شکلی پیچیده و غنی پیشرفت می کند، مشکلات کودکان و نوجوانان را کاهش می دهد، به آنها بینش می بخشد و کیفیت زندگی و عملکرد آنها را افزایش می دهد.
چگونه به فرزندم توضیح دهم که قرار است به روانشناس مراجعه کند؟
هنگامی که تصمیم گرفته می شود که کودک نیاز به کمک دارد، این موضوع باید برای کودک توضیح داده شود.
پاسخ به این سوال بسته به سن کودک یا جوان متفاوت است. هنگام ارائه این توضیح باید به این نکات توجه کرد:
- منتظر یک زمان آرام برای توضیح باشید. وقتی فرزندتان شما را عصبانی، ناراحت یا بعد از مشاجره با فرزندتان می کند، نگویید که او را نزد روانشناس می برید.
- در مورد اینکه چرا او باید به یک روانشناس مراجعه کند، صادق باشید. به فرزندتان در مورد موقعیتی که شما را نگران می کند بگویید. مثلا؛ “من می دانم که شما اخیراً با دوستان خود مشکل داشته اید. “من فکر می کنم خوب است که از یک متخصص در این مورد کمک بگیرید.” می توان توضیح داد:
- به کودک به درستی توضیح دهید که چه کسی می تواند در مورد مشکل کمک بگیرد. توضیح دهید که به جای اینکه «به پزشک/معلم/خواهر مراجعه کنیم» از یک «متخصص» یا «روانشناس» کمک خواهید گرفت. شما باید این شخص را به عنوان فردی که کودک می تواند در مورد وضعیت خود با او صحبت کند و کسی که به او کمک می کند تا با آن کنار بیاید، شناسایی کنید.
- در جوانان؛ تاکید کنید که رفتن به درمان به دلیل رفتار بد آنها نیست و توضیح دهید که آنچه در درمان مطرح می شود بین درمانگر و جوان محرمانه خواهد ماند.
- به فرزندتان توضیح دهید که کار با روانشناس تاثیر مثبتی بر کل خانواده خواهد داشت. بنابراین کودک به عنوان یک فرد مشکل ساز از خانواده کنار گذاشته نمی شود.
در چه مواردی باید به روانشناس کودک (معلم) مراجعه کرد؟
اگر فرزند شما مشکلات ساده ای دارد، ابتدا باید برای راهنمایی مناسب به متخصص آموزش مراجعه کنید.
مربی یک ارزیابی بالینی از کودک شما انجام می دهد و با توجه به ناراحتی کودک شما را به متخصصان لازم ارجاع می دهد.
مثلا؛ اگر معلم به اختلال اضطراب فراگیر مشکوک شود، ارزیابی بالینی و نتایج آزمایشات روانشناختی خود را طی گزارشی برای روانپزشک کودک و نوجوانی که به او مراجعه می کند ارسال می کند و در عین حال حمایت درمانی را نیز ارائه می دهد. کودک و افزایش آگاهی خانواده.
بنابراین با همکاری روانپزشک کودک از درمان کودک حمایت می کند.
مهمترین نقش مربیان این است که علائمی را که برای والدین بی‌اهمیت به نظر می‌رسند، ارزیابی کنند و با ارجاع آنها به روانپزشک کودک و نوجوان بدون تأخیر در تشخیص و درمان اختلال مشکوک، روند درمان را آغاز کنند.
تشخیص زودهنگام روند درمان را تسهیل می کند.
به همین ترتیب، روانپزشک کودک و نوجوان، کودکی را که تحت درمان قرار می‌دهد به یک متخصص تعلیم و تربیت راهنمایی می‌کند تا از حمایت درمانی و مشاوره در مورد نحوه رفتار خانواده با کودک کمک بگیرد.
آیا باید از فرزندم حمایت دریافت کنم؟
به منظور حمایت از کنترل و توسعه؛
لازم نیست فرزند شما برای رفتن به یک متخصص آموزش و پرورش مشکلی داشته باشد.
با بزرگ کردن آگاهانه نوزاد خود تحت راهنمایی یک متخصص، می توانید از مشکلاتی که ممکن است در آینده رخ دهد جلوگیری کنید. این روزها رفتن به معلم هنوز یک تابو است.
چون خانواده ها فکر می کنند فقط در صورتی می توانند به معلمی مراجعه کنند که فرزندانشان دچار مشکلات روحی و روانی شوند و می ترسند اگر حتی برای هر موضوع ساده ای به مشاوره مراجعه کنند، محیط فرزندانشان روانشناسی فرزندشان را بد تعبیر کند.
رفتن پیش یک متخصص به همان اندازه طبیعی و ضروری است که برای تربیت فرزندتان سالم و شاد به پزشک اطفال بروید. بنابراین خانواده ها نباید در این موضوع تردید کنند.
زیرا وقتی مشکلات بزرگتر می شوند، روند درمان طولانی تر می شود.
برای تربیت آگاهانه فرزندتان می توانید به دلایل زیر درخواست دهید:
- برای دریافت مشاوره در مورد ورود نوزاد به خانواده در دوران بارداری، حمایت از روند پذیرش نوزاد توسط خواهر و برادر خود و کسب اطلاعات در مورد مراقبت و رشد نوزاد، باید به متخصص آموزش مراجعه کنید.
- پس از تولد باید برای کسب اطلاعات در مورد رشد و روانشناسی نوزاد، انتخاب اسباب بازی ها و نحوه برخورد خانواده با نوزاد مراجعه کنید.
- برای پیگیری رشد کودک در دوران شیرخوارگی و حمایت در انتخاب بازی‌ها و اسباب‌بازی‌هایی که به رشد او کمک می‌کنند، می‌توان از آن بازدید کرد.
برای تربیت آگاهانه فرزندتان می توانید به دلایل زیر درخواست دهید:
- برای دریافت مشاوره در مورد ورود نوزاد به خانواده در دوران بارداری، حمایت از روند پذیرش نوزاد توسط خواهر و برادر خود و کسب اطلاعات در مورد مراقبت و رشد نوزاد، باید به متخصص آموزش مراجعه کنید.
- پس از تولد باید برای کسب اطلاعات در مورد رشد و روانشناسی نوزاد، انتخاب اسباب بازی ها و نحوه برخورد خانواده با نوزاد مراجعه کنید.
- برای پیگیری رشد کودک در دوران شیرخوارگی و حمایت در انتخاب بازی‌ها و اسباب‌بازی‌هایی که به رشد او کمک می‌کنند، می‌توان از آن بازدید کرد.
به منظور جلوگیری از بروز مشکلات در طول تغییرات مهم در زندگی کودک؛
- در تغییرات و اتفاقات زیر که فکر می کنید بر زندگی فرزندتان تأثیر منفی می گذارد:
- آمدن یک نوزاد جدید در خانواده.
- طلاق.
- والدین در خانه های جداگانه زندگی می کنند.
- رفتن یا شروع کار مادر یا پدر.
- تغییر خانه و اتاق.
- دوری والدین از کودک برای اولین بار، سفرهای طولانی خارج از شهر.
- راه اندازی مهد کودک و مهد کودک برای اولین بار.
- اول شروع به دبستان.
- در صورتی که در روابط خانوادگی بحران های بزرگی وجود داشته باشد و کودک به شدت تحت تاثیر این وضعیت قرار گیرد.
- بیکاری.
- مشکلات بین همسران بر کودک.
- تغییر مدرسه و دوستان
- بزرگسالانی که مسئولیت اصلی مراقبت از کودک را بر عهده دارند، مشکلات روانی دارند.
- اگر اتفاقاتی رخ دهد که خانواده را عمیقاً متزلزل کند و کودک را عمیقاً تحت تأثیر قرار دهد، مانند بیماری جدی، تصادف، مرگ یا سوگواری که یکی از اعضای خانواده تجربه کرده است.
شما می توانید در موقعیت هایی مانند این که فکر می کنید بر فرزند شما تأثیر می گذارد، با مربی مشورت کنید.
آیا باید از فرزندم حمایت دریافت کنم؟
به منظور درک دلایل تغییرات رفتاری فرزندتان و ارائه حمایت روانی؛
اگر اخیراً در رفتار یا خلق و خوی کودک احساس غریبی یا تفاوتی می کنید، حتماً باید از مربی حمایت کنید.
این تغییرات ؛
- اگر یک بیماری مهم، تصادف، مرگ یا سوگواری که توسط یکی از اعضای خانواده تجربه شده است، کودک را عمیقاً تکان داده است.
- اگر تغییر ناگهانی در نگرش آنها ایجاد شود، به عنوان مثال، آنها دائماً پرتنش، عصبانی، بی قرار هستند.
- اختلالات خواب و خوردن،
- در حالی که واضح صحبت می کند ناگهان شروع به لکنت می کند،
- مشکل در تمرکز حین گوش دادن به سخنرانی یا مطالعه در مدرسه،
- اگر او شروع به بسیار بی حال یا بسیار فعال کرد،
- اگر ترس و اضطراب آنها افزایش یابد،
- اگر او احساس گناه کرد،
- اگر دلبستگی ها و وسواس های غیر ضروری شروع شد،
- هشدارهای مدرسه، معلم، مراقب یا یک دوست مثبت است،
- اگر شروع به خیس کردن تختش کرد،
- اگر در شب شروع به دندان قروچه کرد،
- اگر او اغلب شب ها از خواب بیدار می شود و شروع به دیدن کابوس های مکرر می کند،
- اگر رفتاری تهاجمی و جنگ طلبانه نسبت به دوستانش نشان دهد،
- اگر نسبت به مادر، پدر و اقوام نزدیک خود پرخاشگرانه رفتار کند و آنها را بزند یا گاز بگیرد.
- اگر وابستگی به مادر قوی باشد و مادر را در خانه دنبال کند و او را ترک نکند.
- می ترسد به تنهایی به توالت یا اتاق های دیگر برود
- اگر او کودک بسیار آرامی است و نمی خواهد چیزی را با کسی در میان بگذارد،
آیا باید از فرزندم حمایت دریافت کنم؟
به منظور ارزیابی علائم در کودک و شروع روند درمان؛
مشکلاتی که در کودک شما بی اهمیت به نظر می رسند ممکن است نشانه یک اختلال جدی باشد. در این صورت تشخیص زودهنگام نقش مهمی در درمان کودک دارد.
- اگر فرزند شما با توجه به سنش در یادگیری مشکل دارد،
- اگر در یکی از زمینه های توسعه تاخیر وجود داشته باشد، به عنوان مثال اگر در مقایسه با همتایان خود هنوز شروع به صحبت نکرده باشند.
- اگر در کنار آمدن با دوستانش مشکل دارد: مثلاً در حالی که با یکی از دوستانش خوب بازی می کند، وقتی دوست دوم می آید نمی تواند کنار بیاید و ترجیح می دهد فقط با بزرگسالان یا بچه های بزرگتر بازی کند.
- اگر دائماً تخت را خیس می کند و پزشک اطفال شما می گوید که هیچ دلیل فیزیولوژیکی برای این کار وجود ندارد.
- اگر در مدرسه و خانه بیش فعال است و در تمرکز مشکل دارد،
- اگر او در کنترل تکانه ها و خواسته های خود مشکل دارد،
- اگر او لجباز است و با گریه شما را وادار به انجام آنچه می گوید،
- او بی حوصله است و می خواهد هر چیزی که می خواهد فورا اتفاق بیفتد،
- اگر وابستگی ها و وسواس ها به سطحی رسیده اند که بر زندگی شما تأثیر می گذارد،
- اگر مشکل خواب دارید،
- اگر تاخیر در گفتار وجود دارد،
- اگر او اغلب رختخواب خود را خیس می کند،
- اگر او در درک و درک دستورات مشکل دارد،
- اگر مدام با همان اسباب بازی به طرز عجیبی بازی کند،
- تماس چشمی برقرار نمی کند
- اگر نتواند با کسی غیر از اعضای خانواده ارتباط برقرار کند،
- اگر نتواند در اتاق خودش تنها بخوابد و با مادر یا پدرش بخوابد،
- اگر نتواند نیازهای خودمراقبتی خود را برآورده کند،
- اگر با گریه شما را وادار به انجام هر کاری کند،
- اگر نسبت به مادرش بسیار پرخاشگرانه رفتار کند،
- بزرگ شدن تنها با یک فرد بالغ و نداشتن حلقه دوستان
- اگر نگران باشد که مادر و پدرش بمیرند،
- اگر نمی خواهد به مدرسه برود،
- اگر دروغ می گوید،
- اگر ناخن هایش را جوید،
- اگر او خودارضایی کند،
- اگر موفقیت مدرسه به طور ناگهانی کاهش یابد،
- اگر در تمرکز روی چیزی مشکل دارد،
- اگر حواس پرتی یک مزیت است،
- اگر به همه چیز نه بگوید و با همه چیز مخالفت کند،
- تیک های مختلفی ایجاد کرده است
- اگر ضربه شدیدی را تجربه کرده باشد،
- اگر او آزار جنسی را تجربه کرده باشد،
اینها و سرنخ‌های مشابهی که برای شما بی‌اهمیت به نظر می‌رسند ممکن است نشانه شروع یک اختلال روانپزشکی باشد.
مراجعه به یک متخصص قبل از افزایش تعداد این علائم تضمین می کند که درمان کوتاهتر طول می کشد.
اگر به این علائم توجه نشود و خانواده وقت را تلف کند، اختلالات روانی مختلفی در کودک ایجاد می شود.
مربی این علائم را ارزیابی می کند و در صورت مشکوک بودن به اختلال روانی با همکاری روانپزشک کودک و نوجوان کار می کند.
زیرا اگر زمان از دست رفته و اکنون در سطح اختلال روانی است، داروهای روانپزشکی بخشی از درمان را تشکیل می دهند.
روانپزشکان کودک متخصص در تشخیص قطعی این اختلال و داروهایی هستند که برای درمان تجویز می شوند.
